Βιολάρης: Θα δώσω αποχαιρετιστήρια συναυλία το Σεπτέμβρη

Καλώς είχα την ιδέα να κάνω κυπριακό τραγούδι στον ελλαδικό χώρο, αναφέρει σε συνέντευξή του στο ΚΥΠΕ ο καταξιωμένος Κύπριος τραγουδιστής Μιχάλης Βιολάρης. Ακόμη, λέει ότι στις 9 Σεπτεμβρίου θα δώσει αποχαιρετιστήρια συναυλία στη Λευκωσία.

Αναφερόμενος στην πολυετή πορεία του στο ελληνικό τραγούδι, ο κ. Βιολάρης σημειώνει ότι αυτή βασίζεται στην παράδοση της Κύπρου όπως τη βίωσε μέχρι το 1962, όταν έφυγε από την Κύπρο

για την Αθήνα. «Η πορεία μου βασίζεται στο βιολί του πατέρα μου, στο λαούτο του παππού μου και σε αυτά που άκουγα και προσλάμβανα ως μικρός», λέει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι στο ραδιόφωνο του καφενείου του χωριού του, της Αγίας Βαρβάρας Λευκωσίας, άκουγε τις μελωδίες που έρχονταν από την Ελλάδα, όπως νησιώτικα και δημοτικά τραγούδια, Σοφία Βέμπο, Μαριάννα Χατζοπούλου και Στέλιο Καζαντζίδη.

Εν συνεχεία, ο Μιχάλης Βιολάρης λέει στο ΚΥΠΕ πως, όταν πήγε στην Αθήνα το 1962 ως φοιτητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ερευνούσε γιατί δεν είχαν ζήτηση τα κυπριακά τραγούδια στην Ελλάδα, προσθέτοντας ότι εντόπισε σε δισκοπωλεία της Αθήνας δίσκους κυπριακής μουσικής με ενορχήστρωση που ήταν δυσνόητη για το ελληνικό κοινό.

Ακόμη, ο καταξιωμένος τραγουδιστής κάνει λόγο για την παράσταση των Μίκη Θεοδωράκη και Ιάκωβου Καμπανέλλη «Γειτονιά των Αγγέλων», η οποία είχε ανεβεί το 1963. Τα τραγούδια εκείνης της παράστασης, όπως λέει, άλλαξαν την πορεία της μουσικής του αισθητικής. «Ήταν περίεργα τραγούδια, είχαν τον στίχο του Ιάκωβου Καμπανέλλη που μου ταίριαζε. Ήταν κάτι παράξενο, περίεργο, καινούργιο, διαφορετικό», τονίζει.

Το 1964, έγινε η πρεμιέρα του «Άξιον Εστί», σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη και ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, αναφέρει ο Μιχάλης Βιολάρης. «Αυτές οι δύο παραστάσεις και τα ακούσματά μου από την Κύπρο μού άλλαξαν την πορεία», επισημαίνει, τονίζοντας ότι του δημιούργησαν την επιθυμία να πάρει τον δρόμο του έντεχνου τραγουδιού.

Ένας άλλος σταθμός στην πορεία του ήταν το 1965, όταν άρχισε να γράφει τραγούδια στην κυπριακή διάλεκτο μαζί με τον συγκάτοικό του, Ανδρέα Γρηγορίου. Όπως λέει, μετά τη γνωριμία του με την τραγουδίστρια Καίτη Χωματά το 1967, τα τραγούδια του άρχισαν να γίνονται γνωστά στον φοιτητόκοσμο, ο οποίος σύχναζε στις μπουάτ της εποχής, που αναζητούσε φθηνή ψυχαγωγία, γιατί τα μπουζούκια ήταν απρόσιτα. «Αρχή μου ήταν η μεταφορά της κουλτούρας της Κύπρου στον ελλαδικό χώρο, καθώς και τα ακούσματα από συνθέτες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Γιάννης Μαρκόπουλος και ο Δήμος Μούτσης, με αποτέλεσμα να μου γράφουν συνθέτες όπως ο Λίνος Κόκοτος, ο Γιώργος Κριμιζάκης και ο Μίμης Πλέσσας», συμπληρώνει.

Κληθείς από το ΚΥΠΕ να περιγράψει το τοπίο που έχει διαμορφωθεί στο ελληνικό τραγούδι σήμερα και τις αλλαγές που έχουν επέλθει σε αυτό, ο κ. Βιολάρης επισημαίνει ότι «εδώ και 15-20 χρόνια άρχισαν να εξαφανίζονται οι ελληνικές δισκογραφικές εταιρείες, διότι ήρθαν τεράστιες αμερικανικές εταιρείες, που ήθελαν να πουλάνε και δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον για την παράδοση και το ελληνικό τραγούδι».

Ακόμη, κάνει λόγο για αλλαγές που έχουν γίνει στη ζωή μας, μιλώντας για «μουσική fast food», «τραγούδια χωρίς περιεχόμενο» και «σουξέ μερικών μηνών». Αυτές οι αλλαγές, όπως λέει, είχαν ως αποτέλεσμα οι σοβαροί συνθέτες να σταματήσουν να γράφουν τραγούδια.

«Φτάσαμε στο σημείο να ακούγεται ένας τεράστιος θόρυβος σε έναν χώρο, ένας στίχος που δεν τον καταλαβαίνεις, κάτι περίεργα πράγματα. Έτσι, αυτός ο τρόπος έκφρασης άρχισε να μην έχει ενδιαφέρον για μας», λέει ο Μιχάλης Βιολάρης.

«Αραιά και πού, όμως, υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν ωραία τραγούδια μέσα στην κακοτεχνία», διευκρινίζει. Αναφερόμενος σε συνθέτες, ερμηνευτές και τραγούδια που ο ίδιος ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι, ο καταξιωμένος τραγουδιστής αναφέρει το τραγούδι «Το ρήγμα», το οποίο συνέθεσε ο Σωκράτης Μάλαμας και ερμηνεύει η Μαριάννα Παπαμακαρίου, το τραγούδι «Στην καρδιά», το οποίο ερμηνεύει ο Θέμης Αδαμαντίδης, και το τραγούδι «Άγγιγμα ψυχής», το οποίο συνέθεσε ο Γιώργος Χατζηνάσιος και ερμηνεύει ο Μιχάλης Χατζηγιάννης.

Απαντώντας σε ερώτηση του ΚΥΠΕ για τις συμβουλές που θα έδινε σε κάποιον/κάποιαν που θέλει να σταδιοδρομήσει στο τραγούδι, ο κ. Βιολάρης αναφέρει ότι σήμερα δεν είναι εύκολο να μιλάμε για σταδιοδρομία στο τραγούδι, εκφράζοντας την άποψη ότι «δεν μπορείς να ζήσεις από το επάγγελμα του τραγουδιστή». Ωστόσο, όπως λέει, υπάρχουν παιδιά στην Κύπρο και στην Ελλάδα που θέλουν να σπουδάσουν το καλό ελληνικό τραγούδι. «Μόνο από αγάπη μπορείς να ακολουθήσεις αυτό το επάγγελμα. Μπορείς να ζήσεις από κάτι άλλο, και να μην έχεις τη μουσική ως βιοποριστικό επάγγελμα, αλλά ως πάρεργο», επισημαίνει.

Απαντώντας σε ερώτηση του ΚΥΠΕ αν θα άλλαζε κάτι στην καριέρα του, ο Μιχάλης Βιολάρης λέει ότι, αν ήταν πιο ώριμος στην αρχή της πορείας του στο ελληνικό τραγούδι, θα έλεγε πιο πολλά «όχι» και θα απέφευγε κάποια τραγούδια που δεν υπήρχε ανάγκη να τα πει. Όμως, όπως εξηγεί, δεν είναι και εύκολο να το κάνεις αυτό, άρα δέχεσαι και ορισμένα τραγούδια που δεν σου ταιριάζουν στην αρχή της καριέρας σου.

«Όταν ένας τραγουδιστής ξεκινά την πορεία του στο τραγούδι, υπεύθυνος γι’ αυτήν δεν είναι ο ίδιος, αλλά ο διευθυντής της δισκογραφικής εταιρείας, ο οποίος θέλει να πουλήσει», συμπληρώνει. «Όταν ο τραγουδιστής αρχίσει να γίνεται γνωστός και η δουλειά του αρέσει στον κόσμο και πουλάει, τότε η εταιρεία αρχίζει να παίρνει τον τραγουδιστή στα σοβαρά», τονίζει.

Αναφέρει ως παράδειγμα την πρότασή του προς τον διευθυντή της τότε δισκογραφικής εταιρείας για να ερμηνεύσει κυπριακά τραγούδια. Ο διευθυντής της εταιρείας έγινε έξαλλος, αλλά μεταπείστηκε μετά από προσπάθειες του ίδιου του Μιχάλη Βιολάρη και τη βοήθεια της Καίτης Χωματά, όπως λέει ο κ. Βιολάρης, προσθέτοντας ότι όταν ο διευθυντής της εταιρείας αντιλήφθηκε την επιτυχία των πρώτων κυπριακών τραγουδιών που είχε ηχογραφήσει, τον ενθάρρυνε να γράψει και άλλα.

«Το 1971, όταν διασκεύασα την ‘’Τηλλυρκώτισσα’’ και τα ‘’Ριάλλια’’, υπήρξε μαζική επιτυχία, η οποία διευρύνθηκε», επισημαίνει, προσθέτοντας ότι τότε όλη η Ελλάδα άρχισε να τραγουδάει τα κυπριακά τραγούδια. «Μετά από πολλά χρόνια, με αφορμή μια επετειακή συναυλία μου, διαπίστωσα ότι καλώς είχα την ιδέα να κάνω κυπριακό τραγούδι στον ελλαδικό χώρο», αναφέρει, υπογραμμίζοντας ότι τα τραγούδια αυτά έχουν γίνει ευρέως γνωστά και στον απόδημο ελληνισμό, κάτι που ο ίδιος έχει διαπιστώσει στις συναυλίες που έχει κάνει κατά καιρούς στην Αμερική και στην Αυστραλία.

Αναφερόμενος στα επαγγελματικά του σχέδια για το προσεχές μέλλον, ο καταξιωμένος Κύπριος τραγουδιστής λέει στο ΚΥΠΕ ότι θα δώσει αποχαιρετιστήρια συναυλία στις 9 Σεπτεμβρίου στο αμφιθέατρο της Σχολής Τυφλών, στη Λευκωσία. «Θέλω να αποχαιρετήσω τον κόσμο που με στήριξε», αναφέρει, διευκρινίζοντας ότι δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να δώσει και άλλες συναυλίες στο μέλλον, εάν είναι καλά στην υγεία του. Επιπλέον, λέει ότι έχει υποβάλει πρόταση για αποχαιρετιστήρια συναυλία και στο Ηρώδειο, στην Αθήνα, προσθέτοντας ότι αναμένει την απάντηση των αρμόδιων αρχών. 

Πηγή: ΚΥΠΕ