Το λουτρό αίματος στο αεροδρόμιο της Καμπούλ και το Ισλαμικό Κράτος

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Με δέος ο κόσμος στις περισσότερες χώρες και με τρόμο η Δύση, παρακολουθούν τα γεγονότα στο Αφγανιστάν και κυρίως τις εξελίξεις μετά την πολύνεκρη βομβιστική ενέργεια στο αεροδρόμιο της Καμπούλ.

Το τι προοιωνίζει αυτή η τρομοκρατική επίθεση είναι προς το παρόν άγνωστο αλλά σηματοδοτεί στο άμεσο μέλλον ιδιαίτερα επικίνδυνες καταστάσεις που οι αναλυτές (στρατιωτικοί και μυστικών υπηρεσιών) βρίσκονται σε συναγερμό προκειμένου να προλάβουν ένα νέο χτύπημα όχι μόνο στην περιοχή αλλά οπουδήποτε.

Ήδη το Ισλαμικό Κράτος

Σε ανακοίνωση που μεταδόθηκε από το προπαγανδιστικό όργανό του, το Amaq, το Ισλαμικό Κράτος καυχιέται ότι ένας μαχητής του πλησίασε σε απόσταση «μικρότερη των πέντε μέτρων» από τους Αμερικανούς στρατιώτες.

Ο βομβιστής αυτοκτονίας «κατάφερε να φτάσει σε μια μεγάλη συγκέντρωση μεταφραστών και συνεργατών του αμερικανικού στρατού» στο «Στρατόπεδο Μπαράν» κοντά στο αεροδρόμιο «και πυροδότησε τα εκρηκτικά με τα οποία ήταν ζωσμένος, σκοτώνοντας περίπου 60 ανθρώπους και τραυματίζοντας περισσότερους από 100 άλλους, συμπεριλαμβανομένων και μαχητών Ταλιμπάν», αναφέρεται στην ανακοίνωση που μεταδόθηκε από το κανάλι του Amaq στο Telegram.  

ΤΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ

Το αυτοαποκαλούμενο Ισλαμικό Κράτος (αραβικά:الدولة الإسلامية, ιδρυτής:Μπαριαμ ζαρφουλι

αντ-νταουλάτ αλ-ισλαμίγια), αρχικά ως (ΙSIS) Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε (ο όρος «Λεβάντε» αναφέρεται επίσης ως «Ανατολής», «Συρίας» ή «Αλ-Σαμ») και Νταές, το αντίστοιχο ακρώνυμο στα Αραβικά (داعش‎, Daesh), είναι μια ενεργή τζιχαντιστική τρομοκρατική οργάνωση του Ιράκ και της Συρίας.

 Στις 29 Ιουνίου 2014, το ISIS άλλαξε το όνομά του σε Ισλαμικό κράτος και κήρυξε μονομερώς την ίδρυση χαλιφάτου, σε μια έκταση που περιέχει περιοχές της Συρίας και του Ιράκ, ορίζοντας στη θέση του «χαλίφη» και «ηγέτη των απανταχού μουσουλμάνων» τον επικεφαλής της, Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι (γνωστό έκτοτε ως «Χαλίφης Ιμπραήμ»).

 Στους στόχους της οργάνωσης είναι η περαιτέρω εξάπλωση του «χαλιφάτου» μελλοντικά σε περιοχές στον Λίβανο, όπου έχει πραγματοποιήσει στο παρελθόν τρομοκρατική επίθεση, την Ιορδανία, το Ισραήλ, την Παλαιστίνη, το Κουβέιτ, την Τουρκία και την Κύπρο.

Η ίδρυση της οργάνωσης φαίνεται να πραγματοποιήθηκε στα πρώτα χρόνια του πολέμου του Ιράκ, ενώ ανέπτυξε δεσμούς με την Αλ Κάιντα. 

Αργότερα η οργάνωση μπλέχτηκε και στον Συριακό Εμφύλιο Πόλεμο. 

Η κεντρική διοίκηση της Αλ Κάιντα, τον Φεβρουάριο του 2014, αποκήρυξε την οργάνωση Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Ανατολής, εξαιτίας της σύγκρουσης της τελευταίας με την Αλ Νούσρα, παρακλάδι της Αλ Κάιντα στη Συρία.

 Η σύνθεση των μελών της προέρχεται από πολλές παραστρατιωτικές οργανώσεις, όπως την Αλ Κάιντα του Ιράκ, το Συμβούλιο της Σούρα των Μουτζαχεντίν και άλλες. 

Αυτά τα μέλη πρεσβεύουν στην πλειοψηφία τους το Χαριτζιτικό Ισλάμ.

Το Ισλαμικό Κράτος είναι μια εξτρεμιστική ομάδα που ακολουθεί τη σκληρή ιδεολογική γραμμή της Αλ Κάιντα και είναι οπαδός των παγκόσμιων αρχών της τζιχάντ. 

Όπως και η Αλ Κάιντα και πολλές άλλες σύγχρονες ομάδες τζιχαντιστών, το Ισλαμικό Κράτος αναδύθηκε από την ιδεολογία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, την πρώτη ισλαμιστική ομάδα στον κόσμο που χρονολογείται από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 στην Αίγυπτο. 

Το Ισλαμικό Κράτος ακολουθεί μια ακραία αντι-Δυτική ερμηνεία του Ισλάμ, η οποία προωθεί τη θρησκευτική βία και θεωρεί εκείνους που δεν συμφωνούν με τις ερμηνείες της ως άπιστους και αποστάτες. 

Παράλληλα έχει ως στόχο να δημιουργήσει ένα Σαλαφιστικού είδους ισλαμικό κράτος στο Ιράκ, τη Συρία και άλλα μέρη της Μέσης Ανατολής.

Η ιδεολογία του Ισλαμικού Κράτους έλκεται από ένα κλάδο του σύγχρονου Ισλάμ που έχει ως στόχο την επιστροφή στις πρώτες ημέρες του Ισλάμ, απορρίπτοντας τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν αργότερα στη θρησκεία, οι οποίες πιστεύει ότι διαφθείρουν το αρχικό πνεύμα του. 

Ακόμα, περιφρονεί τα προηγούμενα χαλιφάτα και την Οθωμανική Αυτοκρατορία ως παρεκκλίνοντες από αυτό που αποκαλεί καθαρό Ισλάμ και ως εκ τούτου, προσπαθεί να δημιουργήσει το δικό του χαλιφάτο. 

Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι Σουνίτες σχολιαστές, όπως ο Ζαΐντ Χαμίντ, ακόμα και Σαλαφιστές ή Τζιχαντιστές μουφτήδες, όπως ο Αντνάν αλ-Αρούρ και ο Αμπού Μπασίρ αλ-Ταρτούσι, οι οποίοι λένε ότι το Ισλαμικό Κράτος και οι συναφείς με αυτό τρομοκρατικές ομάδες δεν είναι καθόλου Σουνίτες σε όλα, αλλά αιρετικοί μουσουλμάνοι που εξυπηρετούν μια αυτοκρατορική αντιισλαμική ατζέντα.

Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

Οι εξτρεμιστές του Ισλαμικού Κράτους, πιστεύουν ότι μόνο μια νόμιμη αρχή μπορεί να αναλάβει την ηγεσία της τζιχάντ, και ότι πρώτη προτεραιότητα σε σχέση με τα πεδία των μαχών, όπως ο πόλεμος εναντίον των μη-μουσουλμανικών χωρών, είναι ο καθαρισμός της ισλαμικής κοινωνίας.

 Για παράδειγμα, όσον αφορά τη σύγκρουση μεταξύ στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη, το Ισλαμικό Κράτος θεωρεί την παλαιστινιακή οργάνωση Χαμάς (παράρτημα της Μουσουλμανικής Αδερφότητας) ως αποστάτες οι οποίοι δεν έχουν νόμιμη εξουσία για να οδηγήσουν στη τζιχάντ, γι’ αυτό και πιστεύουν ότι πρώτα πρέπει να καταπολεμήσουν τη Χαμάς και μετά να έρθουν σε αντιπαράθεση με το Ισραήλ.

Το ISIS εξέδιδε από τις 5 Ιουλίου 2014 έως τις 31 Ιουλίου 2016 ένα διαδικτυακό προπαγανδιστικό περιοδικό, το Dabiq στην προσπάθεια ανάδειξης του οράματός του. 

Το Dabiq εξέδωσε 15 τεύχη.

 Ο τίτλος του περιοδικού δεν είναι τυχαίος. 

Το Νταμπίκ είναι μια πόλη στη βόρεια Συρία, όπου σύμφωνα με την ισλαμική προφητεία, τα στρατεύματα της Ρώμης θα σπεύσουν μαζικά για να συναντήσουν τα αντίστοιχα του Ισλάμ. 

Στις 5 Σεπτεμβρίου 2016 ξεκίνησε να εκδίδει το περιοδικό Rumiyah (رومية, μετάφραση: Ρώμη) συνεχίζοντας μέχρι το 2017.

 Το περιοδικό Rumiyah εκδιδόταν σε διάφορες γλώσσες, μεταξύ άλλων στα αραβικά, τα αγγλικά, τα γερμανικά, τα γαλλικά, τα ινδονησιακά, τα τουρκικά, τα ουιγουρικά και τα ούρντου. 

Σύμφωνα με αναλυτές, η αντικατάσταση του Dabiq και άλλων περιοδικών με το Rumiyah και άλλα περιοδικά συνδέεται εν μέρει με την απώλεια του Νταμπίκ από το Ισλαμικό Κράτος. 

Επίσης, έως το 2016 εκδίδονταν τα περιοδικά Konstantiniyye (στα τουρκικά) και Dar al-Islam (στα γαλλικά).

 Άλλα μέσα ενημέρωσης του Ι.Κ. είναι το πρακτορείο ειδήσεων Αμάκ (Amaq News Agency).

 Το όνομα του πρακτορείου προέρχεται από την κοιλάδα Αμίκ στην επαρχία Χατάι, το οποίο αναφέρεται ως ο χώρος “μιας αποκαλυπτικής νίκης εναντίων των απίστων” σε μια χαντίθ.

Η ιδεολογία του ISIS ως σουνιτικής ένοπλης οργάνωσης εμποτίζεται επίσης από την ξεκάθαρη επιδίωξη της «κάθαρσης του Ισλάμ» που σημαίνει την εξουδετέρωση των Σιιτών Μουσουλμάνων ή την απέλασή τους από το χαλιφάτο.

 Έχει ήδη επιδείξει ακραία βαρβαρότητα απέναντι στους Σιίτες -κάτι που ιδιαιτέρως φάνηκε με τη σφαγή 1.500 Ιρακινών δόκιμων της πολεμικής αεροπορίας στο Τικρίτ τον Ιούνιο του 2014. 

Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ

Η χρηματοδότηση του Ισλαμικού Κράτους είναι εν πολλοίς άγνωστη, καθώς δεν υπάρχουν επίσημα στατιστικά και αρχεία. Μια μελέτη της Οικονομικής Διεθνούς Ομάδας Δράσης το 2015 έχει δείξει πως το Ισλαμικό κράτος έχει τα έσοδα του από τον έλεγχο του εδάφους (τράπεζες, πετρελαιοπηγές, φορολογία, ληστείες), καταβολή λύτρων μετά από απαγωγές, υλική υποστήριξη από ομοϊδεάτες από το εξωτερικό και συλλογή χρημάτων μέσω κοινωνικών δικτύων.

 Μια άλλη μελέτη έδειξε την εξάρτηση του Ισλαμικού Κράτους από τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών στην Μοσούλη, η οποία αποφέρει δεκάδες εκατομμύρια στο Ισλαμικό Κράτος.

Κατά το 2014, υπολογίστηκε πως κερδίζει 3 εκατομμύρια δολάρια Αμερικής ανά ημέρα.

 Το 2015, μετά την πτώση του Τικρίτ, το Ισλαμικό Κράτος έχασε τον έλεγχο αρκετών πετρελαιοπηγών, ενώ μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι του ίδιου έτους, οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν αεροπορικούς βομβαρδισμούς από τους οποίους καταστράφηκαν αρκετές υποδομές και μέθοδοι μεταφοράς πετρελαίου.

 Το μεγαλύτερο μέρος του πετρελαίου εξάγεται λαθραία στην μαύρη αγορά της Τουρκίας μέσω διεφθαρμένων τελωνειακών. 

Στην μαύρη αγορά της Τουρκίας, επίσης, όπως και της Ιορδανίας εξάγονται αρχαία αντικείμενα. 

Το ΙΚ έχει έσοδα από φορολόγηση. Φορολογεί διαφορετικά τους μη μουσουλμάνους από τους μουσουλμάνους. 

Πέρα από τη φορολογία, αποσπά χρήματα μέσω εκβιασμών, μέσω ληστειών των τραπεζών και των κοσμηματοπωλείων. 

Τον Ιούνιο του 2014, κυρίευσε την κεντρική τράπεζα του Ιράκ αρπάζοντας δηνάρια αξίας 450 εκ. δολαρίων.

Η Σαουδική Αραβία και το Εμιράτο του Κατάρ έχουν κατηγορηθεί για χρηματική ενίσχυση του Ισλαμικού Κράτους κατηγορίες τις οποίες επανέλαβαν οι αρχηγοί των κρατών του Ιράν και του Ιράκ.

 Άλλες πηγές αναφέρουν πως η Σαουδική Αραβία θεωρεί το Ισλαμικό Κράτος εχθρό καθώς έχει επιτεθεί στο έδαφος της, ενώ η Σαουδική Αραβία έχει πάρει πράγματι αρκετά μέτρα κατά του ΙΣΙΣ.

 Το Κατάρ, παρόλο που δεν υπάρχει καμιά απόδειξη πως χρηματοδοτεί το Ισλαμικό Κράτος, έχει κατηγορηθεί πως δεν λαμβάνει αρκετά μέτρα για να σταματήσει τη ροή χρημάτων δια των ινστιτούτων του, προς το Ισλαμικό Κράτος.

Το Κατάρ αρνήθηκε τις κατηγορίες επανειλημμένως.

Η πρώτη χρηματοδότηση της οργάνωσης έγινε τον Ιούνιο του 2014, όταν για πρώτη φορά κατέλαβε τη Μοσούλη. Συγκεκριμένα 2500 μαχητές του Ισλαμικού κράτους κατέλαβαν την πόλη που υπερασπίζονταν 60000 υπερασπιστές. 

Εκεί κυρίευσε και έβαλε χέρι στην κεντρική τράπεζα του Ιράκ αρπάζοντας δηνάρια αξίας 450 εκ. δολαρίων και έθεσε υπό τον έλεγχό του τις πετρελαιοπηγές της περιοχής.

 Το 2015, το Ισλαμικό κράτος είχε φτάσει να ελέγχει 13 πετρελαιοπηγές στο Ιράκ και 7 στην Συρία.

 Σύμφωνα με έρευνες αυτό έχει αποφέρει στο ΙΣΙΣ, 3 δις δολάρια με δυνατότητα εξόρυξης έως 3,6 εκ. βαρέλια. 

Υπολογίζεται επίσης, ότι 10 εκ δολάρια αποφέρουν στο ΙΣΙΣ, οι επιχειρήσεις που εκμεταλλεύεται και 60 εκ δολάρια από τις απαγωγές ομήρων και τις πωλήσεις αρχαιοτήτων.

 Τον Νοέμβριο του 2015, στην σύνοδο κορυφής των G20 στην Αττάλεια, ο Πρόεδρος Πούτιν παρουσίασε στοιχεία για το λαθρεμπόριο πετρελαίου μεταξύ Τουρκίας και Ισλαμικού Κράτους φέρνοντας τον Ερντογάν σε πολύ δύσκολη θέση.

 Επικαλέστηκε επίσης ότι 40 χώρες χρηματοδοτούν το ISIS μεταξύ των οποίων κάποιες ανήκουν στις G20. Μάλιστα, η ρωσική πλευρά κατηγόρησε ευθέως την οικογένεια Ερντογάν για το λαθρεμπόριο πετρελαίου.

 Ο Ερντογάν έχει διαψεύσει και επίσημα, απέρριψε αυτούς τους ισχυρισμούς.

 Τον Ιούνιο του 2017 οι χώρες του Κόλπου (Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Υεμένη, η Λιβύη και το Μπαχρέιν) ανακοίνωσαν ότι διέκοψαν τις σχέσεις τους με το Κατάρ κατηγορώντας το πλούσιο αραβικό κράτος του Κόλπου ότι υποστηρίζει την Τρομοκρατία αφήνοντας υπονοούμενα για τυχόν χρηματοδότηση.

 Όπως υπολογίζεται τη διετία 2015-2017, το ισλαμικό κράτος έλαβε 50 εκ δολάρια χρηματοδότηση από κυβερνητικές και ιδιωτικές πηγές από την Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και το Κουβέιτ καθώς και από ένα μεγάλο δίκτυο ιδιωτών, βασιλικών οικογενειών και επιχειρηματιών σύμφωνα με τον Στρατηγό Τζόναθαν Σο. 

Την ίδια άποψη συμμερίζεται και ο Γκίντερ Μέγιερ, διευθυντής του κέντρου ερευνών για τον Αραβικό κόσμο σε συνέντευξή του στην Deutsche Welle.

Η Αμερικανίδα γερουσιαστής Τούλσι Γκαμπάρντο δήλωσε πως «έχει αποδείξεις» πως ο πρώην πρόεδρος της Αμερικής Μπάρακ Ομπάμα χρηματοδοτούσε το Ισλαμικό Κράτος, ενώ ο  Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανάφερε πως ο Μπαράκ Ομπάμα ίδρυσε το ΙΚ, μια δήλωση που αρνήθηκε να αποσύρει.

 Η πρόταση του Τραμπ έχει χαρακτηριστεί ως «ψευδής» από τις ιστοσελίδες ελέγχου αλήθειας/ψέματος «FactCheck» και «Politifact»

Πληροφορίες

Βικιπαίδεια

The post Το λουτρό αίματος στο αεροδρόμιο της Καμπούλ και το Ισλαμικό Κράτος appeared first on Militaire.gr.