Nightmare Reaper | Review

Κατά την πορεία της ιστορίας των video games, αναδείχθηκαν νέα είδη κατά καιρούς. Το μακρινό 1993, όταν πρωτοκυκλοφόρησε το θρυλικό Doom, δεν υπήρχαν τα roguelike και roguelite. Ερχόμαστε στο σήμερα όπου το Nightmare Reaper προσφέρει μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση συνδυάζοντας ένα βίαιο retro

FPS με χαρακτηριστικά του είδους των roguelite.

Το παιχνίδι περιλαμβάνει μια ενδιαφέρουσα ιστορία, με πρωταγωνίστρια μια νεαρή κοπέλα έγκλειστη σε ένα άσυλο. Κάθε φορά που πέφτουμε για ύπνο, μεταφερόμαστε σε έναν εφιαλτικό κόσμο όπου θα κληθούμε να σκοτώσουμε ορδές εχθρών και να βρούμε την έξοδο. Τα επίπεδα εμφανίζουν τυχαία διαρρύθμιση κάθε φορά, ακόμα κι αν σκοτωθούμε και τα επαναλάβουμε.

Από τις πρώτες στιγμές ενασχόλησής μας, αντιλαμβανόμαστε ότι οι επιρροές από τα πρώτα δύο Doom είναι εμφανείς, τόσο στο εικαστικό κομμάτι όσο και σε αυτό του gameplay. Η δράση εκτυλίσσεται σε από την προοπτική πρώτου προσώπου, φέρνοντάς απέναντί μας pixel art εχθρούς και εξερευνώντας το επίπεδο για μυστικά κατά την προσπάθειά μας να φτάσουμε στην έξοδο. Οι δημιουργοί κάνουν λόγο για την ύπαρξη περισσότερων από 80 διαφορετικά όπλα, κάθε ένα εκ των οποίων μάλιστα προσφέρει 2 εναλλακτικές δυνατότητες ριπής. Ο χειρισμός είναι ακριβής και πανεύκολος στην εκμάθηση.

Γενικά το gameplay πιστεύουμε θα αρέσει στους φίλους των retro FPS. Δεν αγγίζει τα δυσθεώρητα επίπεδα των Doom αλλά δεν υπολείπεται ιδιαίτερα. Η ταχύτητα είναι γρήγορη, η pixel art βία είναι παρούσα και γενικά η αδρεναλίνη κρατιέται σε καλά επίπεδα. Για να δει κάποιος τους τίτλους τέλους, θα πρέπει να ολοκληρώσει πάνω από 90 επίπεδα και να αφιερώσει περίπου 25 ώρες. Το setting αλλάζει κάθε λίγα επίπεδα, αλλά καταλαβαίνει κανείς ότι αυτή η μεγάλη διάρκεια είναι δίκοπο μαχαίρι.

Με άλλα λόγια, είναι αξιέπαινη η προσπάθεια των δημιουργών να δώσουν πολύ υλικό, αλλά από την άλλη είναι πολύ πιθανό κάποιος να κουραστεί στην πορεία. Μάλιστα, αν υπολογίσει κανείς ότι πολλές φορές λόγω τυχαίων παγίδων ή γεγονότων ο θάνατος και η επανάληψη ενός επιπέδου είναι σχεδόν αναπόφευκτη, η αίσθηση της κούρασης είναι εμφανές ότι μπορεί να έρθει πολύ εύκολα. Η τυχαία εμφάνιση των όπλων είναι κάτι που συμβάλλει αρνητικά, καθώς σε ένα run τα διαθέσιμα όπλα μπορεί κάλλιστα να μην μας ικανοποιήσουν.

Ευτυχώς, ο θάνατος δεν έχει άλλες συνέπειες, επιτρέποντάς μας να κρατήσουμε όλο το gold που έχουμε συγκεντρώσει. Αυτό μπορούμε να το επενδύσουμε για την βελτίωση κάποιων χαρακτηριστικών μας, αυξάνοντας τις πιθανότητες επιβίωσής μας. Το περίεργο είναι πως πρέπει πρώτα να παίξουμε ένα αχρείαστο mini game που θυμίζει παλιά platform games τύπου Super Mario Bros.

Όπως είπαμε, το εικαστικό του παιχνιδιού θυμίζει αβίαστα τα πρώτα Doom. Δεν είναι άσχημο, αλλά υπάρχουν μία δύο λεπτομέρειες που το κρατάνε ελάχιστα πίσω. Έτσι, μπορεί να μιλάμε για pixel art, αλλά θα θέλαμε για χάριν της ευκολίας να βλέπαμε λίγο λιγότερα pixels. Αυτό ισχύει τόσο για τα επίπεδα όσο και για τους εχθρούς. Στα επίπεδα, πολλές φορές θα δυσκολευτούμε να βρούμε έναν απαραίτητο διακόπτη για την πρόοδό μας, ενώ οι εχθροί δεν είναι σε καμία περίπτωση τόσο καλοσχεδιασμένοι, τρομακτικοί και εύκολοι στην αναγνώριση όσο αυτοί του Doom.

Μάλιστα, συχνά θα τους πετύχουμε υπό περίεργες οπτικές γωνίες και τότε θα διαπιστώσουμε ότι πρόκειται για δισδιάστατα sprites χωρίς καθόλου βάθος. Όλα τα παραπάνω δεν είναι απαγορευτικά και το pixel art σαφώς είναι σχεδιαστική επιλογή, απλώς αίσθησή μας είναι ότι θα μπορούσε να προσφεθεί ένα ομορφότερο αποτέλεσμα.

Από την άλλη πλευρά η μουσική συνοδεύει ιδανικά τη δράση με death metal ήχους. Οι δημιουργοί προχώρησαν στη σωστή επένδυση και έδωσαν τα σκήπτρα του soundtrack στον Andrew Hulshult, γνωστός από τη μουσική επένδυση του Doom Eternal. Με λίγα λόγια το ηχητικό αποτέλεσμα είναι αυτό που περιμέναμε και ελπίζαμε από έναν τίτλο της κατηγορίας και της συγκεκριμένης θεματολογίας.

Συνοψίζοντας, θα λέγαμε ότι περάσαμε πολύ καλά με το Nightmare Reaper. Προσφέρει ένα ενδιαφέρον μείγμα old school FPS και roguelite στοιχείων, φορτωμένο με πολύ διαθέσιμο υλικό. Αν συγχωρήσετε κάποιες ατασθαλίες στα γραφικά και δεν σας κουράσει η διάρκεια, το παιχνίδι θα σας προσφέρει πολλές συναρπαστικές στιγμές, ιδίως αν είστε fans του είδους.

Το Nightmare Reaper κυκλοφορεί από τις 18 Μαΐου για PC, PlayStation 5, PlayStation 4, Nintendo Switch, Xbox Series X/S και Xbox One. Το review μας βαίστηκε στην έκδοση του Nintendo Switch.

The post Nightmare Reaper | Review appeared first on GameOver.

Keywords
Τυχαία Θέματα