Ο συζυγοκτονος της χαλκιδικης: μου ειπε οτι δε θα ξαναδω τα παιδια μου και θυμωσα πολυ...

...Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΚΔΟΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ...
Η υπόθεση του συζυγοκτόνου της Χαλκιδικής του Αλβανού Κλοντ Λέσι απασχόλησε...
για περισσότερες από 18 ημέρες το πανελλήνιο.

Εκείνος μετά την τέλεση του εγκλήματος για το οποίο κατηγορείται πήρε μαζί του τον μικρό του γιο Φοίβο και εξαφανίστηκε.

Μετά από εξονυχιστικές έρευνες της αστυνομίας και σαρωτικούς ελέγχους των περιοχών περιμετρικά του χωριού Ορμύλια αλλά και έρευνες που έφτασαν μέχρι και την Αττική ο 35χρονος εντοπίστηκε σε μία αποθήκη εγκαταλελειμμένη σε χωράφια τα οποία βρίσκονται σε απόσταση μόλις ενός χιλιομέτρου από το χωριό.

Ο μικρός του γιος επέστρεψε μετά την παραμονή του στην μονάδα του νοσοκομείου Πολυγύρου για προληπτικούς λόγους αλλά και υπό την παρακολούθηση ειδικών ψυχολόγων στην καθημερινότητά του κοντά στον παππού και τη γιαγιά του και τον μεγαλύτερο αδελφό του, ενώ ο Λέσι προφυλακίστηκε και κρατείται στις φυλακές Διαβατών.

Ο Λέσι αρχικά ζήτησε συγνώμη από την οικογένεια της συζύγου του και από τα παιδιά του και δήλωσε μετανιωμένος για την πράξη του, σημειώνοντας ότι κατέστρεψε όχι μόνο τις ζωές των παιδιών του αλλά και τη δική του.

Σήμερα προσπαθεί να βρει και ο ίδιος απαντήσεις για τους λόγους που τον οδήγησαν στην πράξη αυτή για την οποία έχει προφυλακιστεί δηλαδή για τη δολοφονία της συζύγου του Λέλας.

Ο Κλοντ Λέσι μιλά για πρώτη φορά μέσα από τις φυλακές Διαβατών όπου κρατείται αποκλειστικά στο protothema.gr.

Π.Θ:-Ζήτησες συγνώμη από την οικογένεια της Λέλας και τα παιδιά σου για ότι έγινε. Θεωρείς ότι αυτό είναι αρκετό;

«Φυσικά και δεν είναι αρκετή ήταν η πρώτη στιγμή και η πρώτη δήλωση θα κάνω ότι είναι δυνατόν για να μην αφήσω τη συγνώμη σαν μία λέξη αλλά να την υλοποιήσω σε πράξη μεταμέλειας ειλικρινούς» .

Π.Θ:-Θέλω να πάμε πίσω σε εκείνη την ημέρα. Τι θυμάσαι; Ποιος ήταν ο λόγος που πήγες στο σπίτι της Λέλας; Είπες ότι ήθελες να προσπαθήσεις να τα ξαναβρείτε. Πήγες με σκοπό να της κάνει κακό;

«Όχι στο τελευταίο τηλεφώνημα που περίμενα από τη γυναίκα μου για να πάρω το παιδί, με πήρε εκείνη τηλέφωνο και μου είπε ότι δεν πρόκειται να ξαναδώ τα παιδιά μου και για το σκοπό αυτό έχω βάλει τους καλύτερους δικηγόρους. Εγώ θύμωσα πάρα πολύ διότι θα μου στερούσε ό,τι πιο πολύτιμο έχω στη ζωή και της είπα έρχομαι από εκεί για να βρούμε μία λύση».
Π.Θ.:-Τι συμβαίνει τότε; Σου λέει κάτι, εκνευρίζεσαι και μετά κάνεις αυτό που κάνεις;

«Από τη στιγμή που φτάνω σπίτι και μέχρι τη σύλληψή μου δε θυμόμουν αν έκανα αυτή την πράξη. Την πληροφορήθηκα από την αστυνομία. Δε μπορώ ακόμη να πιστέψω πως εγώ έκανα κάτι τέτοιο»

Π.Θ.:-Γιατί φεύγοντας παίρνεις μαζί σου το Φοίβο;

«Πιθανόν γιατί στο μυαλό μου είχε μείνει η εκκρεμότητα ότι έπρεπε να πάρω το παιδί γιατί έτσι είχαμε από την αρχή συμφωνήσει με τη γυναίκα μου. Επειδή τα Χριστούγεννα δεν είχα δει καθόλου τα παιδιά μου είχαμε συμφωνήσει να πάρω τον Φοίβο από την παραμονή των Φώτων και για δύο ημέρες. Το πρωί της ημέρας των Φώτων μου τηλεφώνησε και μου είπε να της πάω το παιδί για να πάνε στα Φώτα και το μεσημέρι θα μου το ξαναέδινε. Αντί να μου το δώσει με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι δε θα ξαναδώ τα παιδιά μου».

Π.Θ.:-Προφανώς ήθελες να δραπετεύσεις με το γιο σου και να πας Αλβανία αλλά είδες ότι δε μπορούσες. Ζήτησες βοήθεια από κάποιον;

«Σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να πάω στην Αλβανία. Ήθελα να μείνω κοντά στα παιδιά μου και για αυτό το λόγο γύρισα από την Ιταλία όπου είχα φύγει. Αφού προηγουμένως με είχε διώξει από το σπίτι μου η γυναίκα μου για πάντα».

Π.Θ.:-Πού περιπλανήθηκες όλο αυτό τον καιρό. Πού κρυβόσουν; Σκέφτηκες να παραδοθείς;

«Από την πρώτη ημέρα της διαφυγής μου δεν είχα κινητό τηλέφωνο. Γιατί είχε κοπεί. Έτσι δε μπορούσα να επικοινωνήσω με κανένα. Τους αστυνομικούς που έβλεπα να με περικυκλώνουν πίστευα ότι θέλουν να με συλλάβουν επειδή πήρα το παιδί. Δεν είχα καν στο μυαλό μου, δε θυμόμουν να έχω κάνει κάτι άλλο. Φοβόμουν να παραδοθώ γιατί σκεπτόμουν ότι μπρος στα μάτια του παιδιού θα με μεταχειρίζονταν άσχημα οι αστυνομικοί και αυτές οι εικόνες θα μένανε στο μυαλό του παιδιού μου».
Π.Θ.:-Τι θα ήθελες να πεις στα παιδιά σου; Αν κάποτε σε ρωτούσαν γιατί το έκανες αυτό;

«Ακόμη και τη στιγμή αυτή δεν έχω συνειδητοποιήσει ότι το έκανα. Ακόμη πιστεύω ότι η γυναίκα μου ζει και πιστεύω ότι ο χρόνος και η τιμωρία θα με βοηθήσουν για να βρω τι θα πω στα παιδιά μου».