Ένα γράμμα για αυτό το μικρό-τρελό πράγμα που λέγεται αγάπη, χαρισμένο σε εσένα- Εμένα δεν μου χρειάζεται πια

Ένα γράμμα για εσένα που ακόμα δεν απάντησες «γιατί είμαστε χωριστά». Παρατηρώ γύρω μου ανθρώπους, έτσι είμαι πλασμένη να παρατηρώ σιωπηλά και να μην μιλάω, αλλά να γράφω. Και αυτό που βλέπω σε μεγάλο βαθμό εκεί έξω, στις γειτονιές τις ιντερνετικές είναι η μοναξιά. Γιατί την μπερδεύουμε τη μοναχικότητα και τη μοναξιά και τα θεωρούμε το ίδιο. Δεν είναι το ίδιο. Την μοναχικότητα τη διαλέγουμε, την μοναξιά τη φορτωνόμαστε κάποιες φορές κατακέφαλα ενώ μπορεί να μην τη θέλουμε καθόλου.

Γιατί είμαστε χωριστά

Τό σώμα σου στή στάση του πεύκου του μοναχικού

Μάτια της περηφάνειας καί του διάφανου

βυθού

Οδυσσέας Ελύτης

Για εσένα που έχεις τη δύναμη να δίνεις φως στα σκοτάδια μου και να κάνεις την καρδιά να σκιρτά. Για εσένα που το μαζί μοιάζει με αιωνιότητα σε μια θάλασσα απέραντη και δροσερή. Για εσένα που είσαι η πρώτη μου σκέψη το πρωί όταν ξυπνώ και η τελευταία πριν κοιμηθώ. Για εσένα που με καταλαβαίνεις χωρίς να μιλήσω και σε καταλαβαίνω και εγώ.

Ακόμα δεν κατάλαβα γιατί ζούμε χωριστά. Γιατί το μαζί είναι δύσκολο ενώ όταν είμαστε αληθινά μαζί είναι όλα τόσο μαγικά; Γιατί αυτό που ζούμε δεν κρατά για πάντα, γιατί δεν παγώνει ο χρόνος για να το ζήσουμε μια φορά αληθινά. Μοιάζω με μια άλλη σταχτοπούτα που φορά αρβυλάκια αντί για γυάλινα γοβάκια και τρέχει μονίμως να προλάβει το χρόνο, μήπως πάει 12 και το όνειρο σβήσει ξανά.

Ανεκπλήρωτος έρωτας: Μήπως τελικά είναι δική μας επιλογή

Αυτό το μικρό-τρελό πράγμα που λέγεται αγάπη

Η αγάπη δεν πονά, δεν έχει εγωισμό, δεν έχει γιατί εγώ και όχι αυτός, δεν έχει ζύγι, δεν έχει μέτρο, δεν έχει γιατί δεν έστειλε, δεν έχει λογική! Αν με ρωτήσεις γιατί σε αγαπώ, δεν ξέρω να στο πω με λόγια. Ξέρω μόνο ότι νομίζω πως ξέρω για ποιον λόγο ήρθα σε αυτή τη ζωή και αυτό το κατάλαβα όταν σε συνάντησα. Χωρίς καμία εξήγηση. Σκέτο συναίσθημα καθαρό και ανεξήγητο, ανεξήγητο και ανεξερεύνητο.

Και επειδή περιμένω και από εσένα, βέβαια περιμένω, κουράστηκα να σε αγαπώ μόνη μου, όσο και αν λέει ο ποιητής ότι: «Εγώ αγαπώ, το τι κάνει ο άλλος είναι δική του δουλειά», φοβάμαι μήπως ξυπνήσω μια μέρα και πια έχω κουραστεί να σε αγαπώ μόνη μου και φοβάμαι «μήπως ήρθε η ώρα να πω αντίο». Δεν θέλω να πω αντίο και δε θέλω να ξυπνήσω στη μέρα που δεν θα υπάρχεις στη σκέψη μου.

Είμαι εδώ

Και σε στηρίζω, σε καταλαβαίνω και εσένα και όσα φταίνε και δεν φταίνε. Και τις σιωπές και τις παύσεις και την απουσία. Αλλά είμαι εδώ! Και μέχρι να πάρω δύναμη να σταθώ απέναντί σου να στα πω, να γυρέψω αυτά που χάσαμε, αυτά που δεν ζήσαμε αυτά που θυσιάσαμε.

Μέχρι να ξυπνήσουμε κάτω από τον ίδιο ουρανό και να είναι αληθινό. Μέχρι το χωριστά να πάψει να είναι η πραγματικότητά μας και τη θέση του να πάρει το μαζί. Μέχρι να πάρουμε τις απαντήσεις στα γιατί και ο μόνος δρόμος να είναι το μαζί.

Οι άνθρωποι ξεχνούν τι είπες, οι άνθρωποι ξεχνούν τι έκανες, αλλά οι άνθρωποι δεν θα ξεχάσουν ποτέ πώς τους έκανες να αισθανθούν

Maya Angelou

Υ.Γ: Στο χαρίζω αυτό το γράμμα, εμένα δε μου χρειάζεται πια. Στο αφιερώνω και εύχομαι η καρδιά σου να πάψει να πονά και να είναι χαρούμενη και γεμάτη από αγάπη και έρωτα. Να θυμάσαι και αυτό θα περάσει!

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Ένα γράμμα για αυτό το μικρό-τρελό πράγμα που λέγεται αγάπη, χαρισμένο σε εσένα- Εμένα δεν μου χρειάζεται πια εμφανίζεται στο iPop.